Sofi Mkheyan - Ov (2022)

Ո՞վ,
Կրքից դողալով
Շուրթիդ հպվելով,
Քեզ համբուրելո՜վ,
Քեզ կտիրանա,
Որ քո մեջ հյուսի
Մի երանելի՜
Նոր երջանկություն:
 
Ո՞վ,
ո՞վ իմ փոխարեն, 
Կյանքդ կլցնի
Նոր երազներով,
Քմծիծաղ տալով
Ինձ կցանկանա
Ջնջել անխնա
Քո սրտի խորքում:
 
Ո՞վ,ո՞վ էայդ օտարը,
Ո՞վ է այդ անկոչը
Այնտեղը, որ եղել է մերը ,
Այնտեղ, ուր եղել եմ ես:
 
Ո՞վ,
Ո՞վ կգողանա
Թուլությունը քո՝
Քեզ գուրգուրելով,
Սիրո խոսքերով,
Մոռանալ տալով
 խենթ օրերը մեր 
Ինձանից հետո:
 
Քեզնից ես մեծ եմ տասը տարի,
Բայց սերը մեր վախճան չունի,
Ցավով հիշում եմ ես մեր այդ
Տարիները:
 
Աչքերս հենց փակեմ, գիտեմ՝
Ուրիշ աչքեր քեզ կտենչան.
 Գրողի ծո՛ցը թող գնան
Այդ մտքերս:
 
Ո՞վ,
քո թույլտվությամբ 
Կկրկնի բոլոր
Շարժումները մեր՝
Քեզ համբուրելիս,
Ա՜խ, քեզ սիրելիս:
Ո՞վ իմ փոխարեն
Քեզ կասի «իմ սեր»:
 
Ո՞վ,
Ո՞վ կճաշակի
Խենթ զայրույթը քո,
Ո՞վ բախտ կունենա,
Որ երջանկանա
Քո Ներկայությամբ 
Հենց մտածում եմ՝
Խանդից գժվում եմ:
 
Ո՞վ. ոչ ոք չգիտի,
Ախ ո՞վ. մենք էլ չգիտենք,
Ախ սիրտս տրաքում է,
Երբ մտածում եմ՝, որ, 
Որ մեկը քեզ կասի
«Ես սիրում եմ քեզ»,
Քեզ պինդ կգրկի,
Քեզ հետ կկիսի
Անկողինը մեր,
Եվ ինձ կթաղի
Մեկ անգամ նորից: